SEVGİLİ EBEVEYNLER,
Öncelikle kendi çabalarımla, gönüllü olarak yararlanmanız açısından, hazırlamakta olduğum bu köşeme şimdilik hoşgeldiniz!. Umarım bir hiperaktive çocuk ebeveyn’i olarak, yapmış olduğum bu farklı, alternative yaklaşımları içeren, yabancı kitaplardan ve yabancı kaynaklardan yapmış olduğum, çeviri özet şeklindeki bu bilgi paylasımları sizlerede bir ışık tutarak, yol gösterir!…
Aslında, genel olarak yaptığımız hatalarımızın en büyüklüğü ise; öncelikle onların çocuk dünyasına inemememizde, bir birey olarak onları kabul edememekle yapıyoruz çünkü geçmişte biz nasıl yetişmişsek, nasıl yetiştirilmişsek, tam kendi kafamız veya beynimiz nasıl düşünüyorsa, onlarında aynen bizim gibi düşünmesini ve davranmasını istiyoruz, arkasındanda bu tür sorun çatışmaları yaşıyoruz. Her çocuğun farklı ilgi ve yetenek alanları vardır ve yine her çocuk birbirinden farklıdır. Öncelikle ebeveynler kendi çocuklarını başka çocuklarla karşılaştırma ve yarıştırma yoluna gitmemelidir. Çocukları ise sevmedikleri bir şeye zorlamak yerine, bunun aksine hoslandığı ve mutlu olacağı şeyleri öncelikle tespit edebilseler, aslında bu tür sorunlarda daha aza indirgenir veyada bu yoğunlukta çokca yaşanmaz!..
Geçenlerde yabancı sitelerde, hiperaktif çocuklar için hazırlayacağım yazılara bakınırken, eğitim bilimcisi Dr.Thomas Armstrong’un yazılarıyla ve bir sürü bu konuda yazılmış kitaplarıyla karşılaştım. Okuduklarım karşısında o kadar mutlu eden şeyler olduki benim kendi açımdan, özellikle kısaca şu cümlesi ” Sporda basarılı olan, güzel piyona çalan, güzel resim yapan bir kişi için bu “yetenek” diye adlandırılırken, neden matematik problemlerini zehir gibi çözen birisi için çok “zeki” diyoruz acaba diyerek aslında ikisi arasında hiç bir fark olmadığını belirtmiş. Ve yetenek diye adlandırılan şeyleri aslında bir zeka olarak yedi bölüme ayırmış, bunlar ise; dilsel zeka, görsel zeka, bedensel(hareketlilik) zeka, matematik zekası, müzik zekasi, sosyal zeka ve içsel zeka diye.. Zekamızı sadece matematik çözmek için değil, bunu diğer şeylerle yaparkende kullandığımıza dikkat çekmis.. Yazdıkları düşünceleriyle okuduklarım karşısında, o kadar hiperaktif çocukların şu andaki bulunduğu konumu öylesine yansıttıki, sizlerede vurgulamadan geçemedim!..
Yıllardır, büyük oğlumla beraber kendi yasadıklarımızdan yola çıkarak, okumuş olduğum kitaplardan, kendim için faydalanırken, istedimki bu değisik farkli bilgilerden ve yaklaşım tarzlarından, kendi insanımızda (türklerde) faydalansın, yararlansın, onlarada bir ışık tutsun zira buradaki sunmuş olduğum bu bilgiler türk sitelerinde pek mevcut değil vede yaptığım bu şey isesadece yardımlaşmak, yardımcı olmak adına, gönüllü bir emekten ibarettir!!.. Bendeki bu bilgiler ise; araştırmalarımın, okuduklarımın, karşılaşmış olduğumuz zorluktan yola çıkarak, yılların bendeki bir bilgi birikimidir!!..
Buna ek olarak, benim kendi düşüncelerim ise; bu afacan vede yaramaz çocukları bu isim altında etiketleyip, hemen hasta damgası vurupta, aslında altında başka, başka nedenler yatabilecekken, asıl sorunun kaynağına inilmeden, çözümler üretilmeden, hala bir sonuca ulaşılamamış, aşırı derecede kullanılan, bu tehlike arzeden amfetamin ilaçlarını, çocuklara sadece bu tek çözümmüş gibi hemen sunmasınlar, düşünüş ve farklılıkları yüzünden anlaşılmamazlıkları sonucunda gelişen olaylar yüzünden, bunu bir hastalık olarak görmesinler lütfen!…
İnancım odurki; her ayrı değerli bir bilginin insanları aydınlatacağına inanıyorum.. Amacım psikiyatriyi, ilaçları, doktorları kötülemek veya yargılamak değil!!… Sadece bir anne olarak, bu konuda kaygıllarım ve endişelerim var!.. Biz burdan bunları birebir uzun yıllar yaşadık zaten.. Bize düşen görev ise; bir ebeveyn olarak daha iyiyi, daha doğrusunu, daha zararsızını bulabilmek, bir toplum ve bir ebeveyn olarak, onların değerlerine sahip çıkabilmek vede daha kalıcı çözümler üretebilmek çocuklarımız için!..
Ben ne bir uzmanım, nede bir doktor, sadece bir anneyim!!.. Olaya tek yönlü değil, her yönlü bakmamız gerekiyor zira herkesin birbirinden öğreneceği çok şey olmalı, her değerli bir bilginin bizi gün ışığına çıkaracağına inanıyorum. Herkes kendi fikirlerini ve düşüncelerini belirtmekte hür olabilmeli ve bunuda rahatlıkla belirtebilerek düşüncelerini ifade edebilmelidir!.. Her doktorun ayrı bir branşı vardır ve bu konuda savundukları tezlerininde, birbirine göre tezatlıklar göstermesi bana göre gayet normal!.. İşte bu gösterilen tezatlıklar sonucu; en doğru kararı ise, çocuğu için ebeveynler kendisi karar verecektir!..
Sevgilerimle
Hulya
Forumlarimiza katilmak isteyenler, asagidaki linkten ulasabilirler…
http://www.phpbbplanet.com/forum/hiperaktivitece.html
Son Yorumlar